வாழப்பாரும்

குழந்தைகளைக் கொல்லுகின்றார் பள்ளி என்னும்
கொலைக்கூடம் தன்னில் கொண்டு விடுகின்றாரே
நிரந்தரமாய் வாழ வைக்கும் கல்வியினை
நெஞ்சுணர்ந்து பண்புயரும் கல்வியினை
சிறந்தோங்கும் செந்தமிழை நந்தம் தாயைச்
செழிப்பாக்கச் செய்கின்ற கல்வி உண்டோ?
வரந் தந்து இறைவன் தந்த குழந்தைகளை
வதைக்காதீர் வதைக்காதீர் கொடுமை அது


எப்போதும் படிப்பு என்னும் கொடுமை அது
இதயமே இல்லாராய் அவரை மாற்றும்
தப்பாகிப் போட்டி என்று இருவர்க்குள்ளே
தரமில்லா உணர்வுகளைத் திணித் தொழித்தல்
இப்படியே செய்கின்ற கல்விக் கூட
இடும்புகளால் மனித உணர்வற்றே போகும்
கொப்பாகிக் கிளையாகி மலருமாகிக்
கொடுக்கின்ற காய் கனிகள் உதிருமோதான்


அப்பாவாய் அம்மாவாய் உம்மை ஆக்கி
அருள் செய்த ஆண்டவனும் அவரே யன்றோ
தப்பான கல்வி முறை தன்னில் கொண்டு
தண்டனைகள் தரலாமோ உணர்வீர் நீரே
எப்படியும் படிப்பார்கள் குழந்தைகளும்
இந்த நிலை உமக்கு உண்டோ அந்த நாளில்
அப்பாவே அம்மாவே உமக்குச் சொல்வேன்
அப்பாவாய் அம்மாவாய் வாழப் பாரும்

நாலடியார் ஈகை

முரசு சத்தம் பத்து மைல் கேட்கும் நல்ல
முழங்கும் இடி நான்கு பத்து மைலில் கேட்கும்
தருவதொன்றே வாழ்க்கையெனக் கொண்ட சான்றோர்
தனக்கின்றிப் பிறர்க்குதவும் பெரியோர் வாழ்க்கை
சிறந்திருக்கும் மூன்றுலகும் சென்று சேரும்
செய்திடுவீர் உதவிகளை மாந்தர்களே
நிரந்தரமாய் அது ஒன்றே உங்களது
நிலைத்த புகழ் மூவுலகும் ஒங்கச் செய்யும்


நாலடியார்

ஈகை

கடிப்பிடும் கண்முரசு காதத்தோர் கேட்பர்
இடித்து முழங்கியதோர் யோசனையோர் கேட்பர்
அடுக்கிய மூவுலகும் கேட்குமே சான்றோர்
கொடுத்தாரெனப் படுஞ் சொல்

ஒன்று சேர்வோம்

செய்த நன்றி மறந்தாரைக் காணும் போது
சிறுமை செய்ய நாணாதார் காணும் போது
பொய்யொன்றே பேசி நிற்பார் காணும் போது
புரட்டாலே வாழ்ந்திடுவார் காணும் போது
கையூட்டால் வாழ்ந்திடுவார் காணும் போது
கரவான துறவியரைக் காணும் போது
மெய்யெல்லாம் துடிக்கிறதே என்ன செய்வோம்
மெய் காக்க அனைவருமே ஒன்று சேர்வோம்

வாழ்த்துகின்றோம்

பொச்சரிப்பில் வாழுகின்ற சில பேர் இங்கு
பொறுப்பின்றி அனைவரையும் தாக்கித் தாக்கிக்
கச்சை கட்டி ஆடுகின்றார் ஆடுகின்றார்
கணக்காகத் தனைப் பெரிய அறிஞனென்று
இச்சையினால் எழுதுகின்றார் என்ன செய்ய
இவரும் நம் தமிழினத்தார் அன்பு செய்வோம்
பச்சையாக எழுதுகின்றார் என்றால் கூடப்
பசுந்தமிழால் எழுதுகின்றார் வாழ்த்துகின்றோம்

கல்வித் தந்தை ரோச்

நல்லதொரு தந்தையினை ரோச் என்னும்
நாயகரை தொலைக் காட்சி ஒன்றில் கண்டேன்
வல்லவராம் அவர் வாழும் திருச்சி நோக்கி
வாழ்த்தி நின்றேன் போற்றி நின்றேன் ஆடி நின்றேன்
சொல்லுகின்றேன் அவர் பெருமை ஆகா ஆகா
சுகம் சுகமே குழந்தைகட்கு உணர வேண்டும்
கொல்லாதீர் குழந்தைகளை பள்ளி என்னும்
கொலைக் கூடம் தனில் அளித்தல் நிறுத்துவீரே


பெண் குழந்தை இருவரையும் பள்ளியிலே
பெற்றோர்கள் இருவருமே பார்க்கப் போக
கண் திறந்த மனிதராய் ரோச்சும் ஆன
கதை கேட்டேன் மெய் சிலிர்த்தேன் வாழ்க வாழ்க
உண்மை இது உணர்ந்து உங்கள் குழந்தைகளை
உடன் காக்க உரிய வகை செய்வீர் நீரே
பண் பாடி குழந்தைகளும் மகிழ்ச்சி பொங்க
படிப்பாரே உயர்வாரே மனிதராக


காலை முதல் இரவு வரை படித்தல் என்ற
கட்டாயத் திட்டம் ஒன்றை அவர்கள் பள்ளி
வேலையென அறிவிக்க ரோச் அவர்கள்
விரைவாக ஒரு முடிவை எடுத்தார் அன்றே
நாளை முதல் பிள்ளைகளே பள்ளி வேண்டாம்
நலமான கல்வியினை மனம் மகிழ
வேளை தேர்ந்து வீட்டிலேயே கற்றிடுவீர்
விரும்புகின்ற நேரங்கள் தன்னில் எல்லாம்


கோழையென ஆக்குகின்ற இந்தக் கல்வி
கொடுமையிலே நீர் வாட வேண்டாம் என்றே
பேழை மன ரோச் எடுத்த முடிவில் இன்று
பெரு வெற்றி இருவருமே மிகச் சிறப்பாய்
வாழையடி வாழையென வளரும் கல்வி
வடிவத்தில் வெற்றி கண்டு உயர்ந்துள்ளார்
தோழரென அனைவருக்கும் உதவுகின்ற
தொண்டு மனப் பான்மையுடன் வென்று உள்ளார்


முதற் பெண்ணோ ஐஏஎஸ் எழுதுகின்றார் தங்கை
முதுகலையில் வெல்கின்றார் மேலும் கற்க
கதையில்லை கண் முன்னர் திருச்சியிலே
காட்டியுள்ளார் ரோச் என்னும் நல்ல தந்தை
இதை உணர்வீர் மனித உணர்வற்றவராய்
இதயமின்றிக் குழந்தைகளைக் கொல்லுகின்ற
வதைக் கூடப் பள்ளிகளை விட்டொழிப்பீர்
வாழ வையும் குழந்தைகளை மனிதராக

நசுக்கலாமோ? குழந்தைகளும் கல்வியும்

விற்கின்ற கல்வியிலே மாட்டிக் கொண்டு
வீணாகப் போகின்றார் குழந்தைகளும்
கற்கின்ற கல்வியில்லை விளையாட்டில்லை
கனம் கனமாய் மண்டையிலே ஏற்றும் வேலை
பிற்காலம் உடல் நோயும் மனத்தில் நோயும்
பெற்றழியும் கல்வியினை திணிக்கின்றார் காண்
பெற்றோரும் சேர்ந்திந்தப் பெரும் பிழையைப்
பீடையினைச் சேர்க்கின்றார் என்ன செய்ய?


மதிப்பெண்கள் மதிப்பெண்கள் பெற்றால் போதும்
மனித மனம் உயர்ந்த குணம் எல்லாம் வேண்டாம்
விதிக்கின்ற விதிகளிலே பண்பு இல்லை
வெல்லுகின்ற நல்ல குணம் சொல்வதில்லை
கதியிதிலே மாட்டி நாட்டின் கண்மணிகள்
கலங்குகின்றார் புலம்புகின்றார் துன்பம் துன்பம்
எது எதிலே போய் முடியும் இந்த நாட்டின்
எதிர்காலம் அவர்களன்றோ நசுக்கலாமோ?

விலகி வாரும் இந்து முன்னணி

இந்து முன்னணி என்ற பெயரில் சாதி
எச்சத்தைக் காட்டுகின்றார் சில பேரிங்கு
முந்தி ஒரு இராமன் வைத்த சிவனை அங்கு
முறையாகக் கருவறைகள் கட்டிக் காத்தான்
அந்த ஒரு கண்டி வேந்தன் அதற்கு பின்னர்
அடுக்கான பிரகாரம் கோபுரங்கள்
செந்தமிழாய் வாழ்ந்துயர்ந்த சேதுபதி
செம்மறவர் பெருங் கூட்டம் செய்ததங்கு


முந்தி உள்ளே பிரகாரம் சேவைகளை
முத்தமிழின் நகரத்தார் தேவகோட்டை
சொந்த ஜமீன் செய்து வைத்தார் பின்னர் அங்கே
ஜோதி மய லிங்கத்தை வந்து சென்ற
அந்தணராம் ஆதி சங்கராச்சாரியார்
அவர் கொண்டு வழி படவே வைத்துச் சென்றார்
சந்ததமும் மராட்டியர்கள் பூஜை செய்யும்
சரித்திரமும் அன்று தான் உருவாயிற்று


இந்த விதம் உருவான கோயில் ஒன்றே
இராமேஸ்வரத்துக் கோயில் அதிலே இன்று
பந்தம் உள்ளோர் குட முழுக்குச் செய்த அன்று
பைந்தமிழின் துறவியர்கள் இருவர் அங்கு
சென்று வழி பட்டதிலே இருவர் அங்கே
சீறுகின்றார் அவர் இருவர் உள்ளே உள்ளே
சென்றனராம் அது தவறாம் கூறுகின்றார்
சீர் கெட்ட தமிழர்களால் வந்த கேடு


குன்றக்குடி மடமும் மதுரையுமே
குற்றத்திற்கு ஆளாகியுள்ளார் அந்தோ
நின்றருளும் எம் சிவனுக்கு உரிமையானோர்
நிந்திக்கப் படுகின்றார் சாதியாலே
இன்றுணர்வீர் தமிழினத்தீர் மதத்தைச் சொல்லி
ஏய்ப்பவர்கள் ஒரு சாதிக்காரர் என்று
கன்றினைப் போல் அவர் பின்னால் ஒடுகின்ற
கண் மூடித் தனம் விட்டு விலகி வாரும்

உலகம் தன்னை

அன்பு செய்யப் பயிற்சி இன்றிப் போனதாலே
அவதியுற்று உறவு எல்லாம் விலகு தின்று
வம்பு செய்து துன்பமுறும் வழக்கமெல்லாம்
வாடிக்கையாகுதிங்கு அய்யோ அய்யோ
கண்ணிருந்தும் குருடரைப் போல் வாழுகின்ற
கவலை சேர்த்து அழிகின்ற தன்மை நீக்கி
அன்பு செய்வீர் நண்பர்களே தந்தை தாயை
அண்டி நிற்கும் உறவுகளை உலகம் தன்னை

மனிதனாக்கி வைத்தார்

குறள் கற்ற காரணத்தால் மனத்துக்குள்ளே
குறு குறுப்பு தவி தவிப்பு தெளி நினைப்பு
பிறழ்கின்ற மனம் தன்னை நெறியதாக்கி
பிறர் போற்ற வாழ வைத்த பெரு உயர்வு
இறந்தாலும் பெருங் காலம் வாழ்வதற்கு
இயல்பாகி வந்தமைந்த நல்ல குணம்
சிறந்தோங்கச் செய்தார் எம் வள்ளுவரும்
சீராக்கி எமை மனிதனாக்கி வைத்தார்

வா மீத முலை நூலில் இருந்து காதல்

உன்னைத்
தென்றல் என்றது
புகழ்ச்சியல்ல

நீயாகத்தான்
தழுவினாய்


உன்னை
மலர்கள்
என்றதும் கூட
புகழ்ச்சியல்ல

நீயாகத்தான்
மலர்ந்தாய்


உன்னைக்
கவிதை
என்றது கூட
புகழ்ச்சியல்ல

நீயாகத்தான்
தோன்றினாய்


உன்னைத் தேடவிட்ட
காரணத்தால்
தேன்
என்கின்றேன்


உன்னைத்
தீண்ட
முடியாக்
காரணத்தால்

தீ
என்கின்றேன்

வா மீத முலை நூலில் இருந்து நடிகை

கவர்ச்சி வேண்டும்
காதல் வேண்டும்

கட்டிப் பிடித்து
ஆடவும் வேண்டும்

மைதுன உணர்வில்
மகிழ்ந்து விட்டு

நடிகையின்
கற்பில்

விமர்சனம்
வேறு

வா மீத முலை எறி நூலில் இருந்து அவ்வையார்

கல்யாணம்
வேண்டாம்

என்றால்

பேரிளம்
பெண்ணாக்கிய
பிள்ளையார்

ஆகவே
வழியில்லை

என்றால்
ஆக்க மாட்டாரோ?

அகவல்
வெண்பா

பாடத்
தெரியுமா?

வா மீத முலை எறி நூலில் இருந்து

தங்கு தடையின்றி
தமிழே வாழ்க

தமிழினம்
எதிலும்

தலைமை
தாங்குக

தலைவலி
என்றால்

அனாஸின்
போடுக

வா மீத முலை எறி நூலில் இருந்து

தமிழைக்
காக்கும்

அறிஞர்
விருந்தில்

சென்னா
பட்டூரா

பாலக்
பன்னீர்

வா மீத முலை எறி நூலில் இருந்து ஆங்கிலம்

ஆங்கிலம்
ஒர்

அற்புதம்
செய்யும்

குடிக்கும்
இடமும்
பார் தான்

நீதித்
துறையும்
பார்தான்

வா மீத முலை எறி நூலில் இருந்து

அழுகையிலும்
அவ
அழகு
யம்மாடி

ராமசாமி
பொணத்த

இன்னும்
தூக்கல

கூடு
விட்டுக்
கூடு
பாய

நாம
என்ன
சாமியாராவேய்

வா மீத முலை எறி நூலில் இருந்து இராமன்

வேள்விப்
பொருளில்
பிறந்த
இராமன்

தேர்தல்
தோறும்

பிறப்பது
எப்படி?

வா மீத முலை எறி நூலில் இருந்து விநாயகர்

விநாயகர்
ஊர்வலம்

முடிந்த
ஜோரில்

விநாயகர்
ஒயின்ஸில்

வியாபாரம்
கன ஜோர்

வா மீத முலை எறி நூலில் இருந்து பிள்ளையார்

பிள்ளையாரிடம்
ஒடிப்போனேன்

அவசரமாய்
அபயம் கேட்க

சொனா
பானா

உபயத்திலேதான்

பிள்ளையார்
இருந்தார்

வெளிச்சத்தில்

வா மீத முலை எறி நூலில் இருந்து இரண்டும் ஒன்று

இரண்டும் ஒன்று


முன் அட்டை

பின் அட்டை

அழகும்

முகவுரைத் தெளிவும்

தீர்க்கமான பார்வையும்

கனமான

உள்ளடக்கமும்

ஆழமான பொருளும்

விரிய விரிய

விளங்கும்

விளக்கவுரையாக


நீ

ஒரு

புத்தகம்

கண்ணே

வா மீத முலை எறி நூலில் இருந்து வீரப்பன்

திரைப்பட

நடிகர்கள்

வீரம்

தெரிந்தது


வீரப்பன்

கடத்தல்

விளையாட்டின்

பின்னால்

வா மீத முலை எறி நூலில் இருந்து

எரிப்பது என் மதம்

புதைப்பது என் மதம்



பூகம்ப

முடிவில்

புதைந்தது

போக


எரிந்தது

எல்லாம்

துறந்து நின்றார்

கற்பெனவே ஒரு சொல்லை வைத்துக் கொண்டு
கதைக்கின்றார் கதைக்கின்றார் ஆடவர்கள்
சொற்பெருக்கு ஆற்றுகின்றார் ஆடுகின்றார்
சுத்தம் என்றும் ஒழுக்கம் என்றும் பிதற்றுகின்றார்
கற்பு எனும் ஒழுக்கத்தை தாங்களும் தான்
கடைப் பிடிக்க வேண்டும் என்றல் மறந்து நின்றார்
அற்புதத்தான் பாரதியாம் மகாகவியும்
அன்று சொன்ன வார்த்தையினை துறந்து நின்றார்