நம்மைச் சேர்ப்பான்

உழைத் ததனால் வாழ்வாரே வாழ்வா ராவார்
ஊர் அவரைப் போற்றி நிற்க உயிராவார் காண்
பிழைப் பதற்காய் வாழ்கின்றார் வாழ்வாரல்லர்
பிழையாகி ஊர் முன்னர் குனிந்து நிற்பார்
அழைப்பதற்கு ஒருவன் உண்டு என்றுணர்ந்தார்
அன்பு வடிவாகி நின்று இன்பம் சேர்ப்பார்
குழை மனத்தால் கும்பிட்டு உருகி நின்றால்
கூத்தாடும் பேரிறைவன் நம்மைச் சேர்ப்பான்