அழிவார் பாரும்

நல்ல வேளை தந்தையவர் குறளைத் தந்தார்
நலமாக வாழுகின்றேன் அச்சமின்றி
பல் விதத்தில் இடையூறு ஆசைத் தொல்லை
பணம் மட்டும் வாழ்க்கையென்னும் உறவுக் கூட்டம்
சொல்லுகின்ற சொற்களிலே நேர்மையில்லை
சூதான தலைவரிடம் உண்மையில்லை
அள்ளுகின்றார் கோடிகளை ஏழை தம்மின்
அடிமனத்துக் கோபங்கள் கண்டாரில்லை


வள்ளுவரை மேடை தோறும் பேசுகின்றார்
வாய் திறந்தால் அவர் குறளே கூறுகின்றார்
அள்ளி அள்ளிச் சேர்க்கின்றார் கோடிகளை
அழுது நிற்கும் ஏழைகளைக் கருத மாட்டார்
சொல்லி நின்றார் வள்ளுவரும் அவர் தம் கண்ணீர்
சோதியெனக் கோடிகளை அழிக்கும் என்று
உள்ளுவரோ தவறானார் மாட்டார் மாட்டார்
ஒழிந்தழிவார் ஒழிந்தழிவார் அழிவார் பாரும்