பலபட்டடை சொக்கநாதப் புலவர்

 இறைவனிடம் கேட்டு நின்றார் புலவர் இவர்
  என்னுளத்தே வந்திருக்க வேண்டுமென்றே
  பிறை சூடும் பெம்மானுக்கவரே ஒரு
  பெரு வழியை நல் வழியைச் சொல்லித் தந்தார்
  சரி பாதி அம்மைக்குத் தந்ததாலே
  சரி பாதி இருவருக்கும் மீதமுண்டு
  தனிப் பாதி அவ்விரண்டும் சேர்ந்தால் போதும்
  தனியாக இன்னுமொரு அர்த்தநாரி


  விரி சடையான் ஒருருவாய் இருத்தல் வேண்டாம்
  வெற்றி நிறை களந்தையிலே ஒருவனாகி
  புரிந்தவனை வணங்கி நிற்கும் புலவர் நெஞ்சில்
  புகுந்தங்கும் அருள் செய்து போற்றலாமாம்
  அறிவான புலவர் அவர் வேண்டுதலை
  அறிவான்தான் அறிவான ஆண்டவனே
  செறிவான இப்பாடல் பலபட்டடை
  சீர் சொக்கநாதர் அவர் அருளிச் செய்தார்


  செய்யுள்

 ஆகத்திலே ஒரு பாதி என்னம்மைக்களித்து அவள்தன்
 பாகத்திலே ஒன்று கொண்டாய் அவள் மற்றைப் பாதியும் உன்
 தேகத்திற் பாதியும் சேர்ந்தால் இருவருண்டே சிவனே
 ஏகத்திராமல் இருப்பாய் களந்தையும் என் நெஞ்சமுமே