நாணாமல் வாழ்கின்றாரெ

 பெண்களினைப் போற்றாதார் வாழ்வில் என்ன
  பெருமைகளைக் கண்டு விட முடியும் நல்ல
  கண்களினைக் கொண்டிருந்தும் காணாராகிக்
  கதைத்து நிற்கும் மானிடரை என்ன சொல்ல
  விண் வெளியை வென்று விட்டார் மேலும்மேலும்
  விஞ்ஞானப் பேரழிவைக் கண்டு விட்டார்
  நல் மனத்துப் பெண்களது அன்பை இன்ப
  நலம் சேர்க்கும் உடலதனைப் பேணி னாரா

  கண் மணியே என்கின்றார் அணைக்கும் நேரம்
  கவிதைகளாய்ப் போற்றுகின்றார் காம நேரம்
  சொல்வதெல்லாம் ஏற்கின்றார் அந்த நேரம்
  சுகம் முடிந்தால் உறங்குகின்றார் விடிந்தாலங்கே
  புண் படவே பேசுகின்றார் கொண்ட சுகப்
  பொலிவை யெல்லாம் மறக்கின்றார் அடிமையாகப்
  பெண்ணினத்தை நடத்துகின்றார் அந்தோ அந்தோ
  பேணாமல் நாணாமல் வாழ்கின்றாரே