ராகுல் காந்தி 4

அமைச்சராகப் பொறுப்பேற்றால் கட்சி நாடு
ஆக்கம் பெறும் வேலைகளைச் செய்யொணாது
தமக்கு வேலை மக்களோடு இருத்தல் அவர்
தாழ்ந்திருக்கும் நிலை தன்னை மாற்றல் என்று
பொறுப்போடு சொல்லி நிற்கும் இளையவனை
பொறுமையெனும் பெருமை கொண்ட இனியவனை
விருப்போடு வாழ்த்தி நிற்போம் ராகுல் வாழ்க
வெற்றியெல்லாம் ஏழையரை வந்துசேர்க

ராகுல் காந்தி 3

தந்தையவர் பண்போடும் பதவி வேண்டாத்
தாயவரின் தெளிவோடும் பாட்டியவர்
முந்தி யிந்த நாடாண்ட முறைகள் கண்டும்
மூத்த நேரு தாத்தாவின் நேர்மையோடும்
வந்து நிற்கும் இவ்விளைஞன் தன்னைக் கண்டு
வாயார வாழ்த்துகின்றேன் ராகுல் வாழ்க
சொந்தங்கள் ஏழைகளே என்று அவர்
சுகம் காணப் போராட வந்தாய் வாழ்க

ராகுல் காந்தி 2

முன் வரிசை தனில் அமரக் கூசுகின்றார்
முறுவலுடன் பின்னாலே அமருகின்றார்
தன் தகுதி பெருமையெல்லாம் உணர்ந்ததனால்
தடுமாற்றம் இல்லாமல் உயருகின்றார்
என் நாடு இந்தியா என்றுணர்ந்து
இளைஞர்களை நாட்டுணர்வால் ஒன்று சேர்த்தார்
கண்ணான கண்மணியாம் ராகுல் காந்தி
கவலைகளைத் தீர்த்திடுவார் நம்பி நிற்போம்

ராகுல் காந்தி

வெள்ளுடை வெள்ளுள்ளம் வெண் சிரிப்பு
விரிவான நற்குணங்கள் பட்டறிவு
கொள்ளை கொள்ளும் அழகு முகம் வஞ்சகத்தின்
கூட்டில்லை என்று எங்கும் காட்டி நிற்கும்
நல்லவனாய் வல்லவனாய் இளைய மகன்
நாடு காக்க வந்துள்ளான் ராகுல் ராகுல்
சொல்கையிலே நாவினிக்க உளம் களிக்க
சொல்லுகின்றோம் இளைய மகன் வாழ்க வாழ்க



பதவிகளைப் பெறுவதற்காய்ப் பல்லிளித்து
பரிதவித்துச் சொல்லிழந்து துடி துடித்துக்
கரவு மனம் தனை மறைத்து நல்லோர் போல
கவிதை சொல்லி ஏமாற்றும் தீயோர் முன்னே
உதவி செய்ய வந்தேன் நான் ஏழைக்காக
உயர் இயக்கம் நாடு காக்க என்றே வந்தேன்
பதவி யெதும் வேண்டாப் பணி செய்ய வந்தேன்
பண்பு நிறை ராகுல் சொன்னார் வாழ்க என்றும்

குரான் கருத்து

வாழ்நாளை நீ வாழ்ந்த வழியைச் சொல்லு
வளம் சேர்த்த வழிகளினைச் சொல்லி நில்லு
சூழ்ந்த செல்வம் செலவான வழியைச் சொல்லு
சுக இளமைக் காலத்தின் வாழ்வைச் சொல்லு
தேர்வான உன் அறிவால் மனித வாழ்வில்
தேர்ந்தெடுத்து நீ செய்த செயல்கள் சொல்லு
ஒர்ந்து இதனைச் சொல்லாமல் இறைவன் அவன்
உயர் நீதி மன்றம் விட்டு விலகொணாது

வடிக்கின்றார் காண்

நடிக்கின்றார் நடிக்கின்றார் நாணமின்றி
நாள்தோறும் நாள்தோறும் நடிக்கின்றார் காண்
துடிக்கின்றார் துடிக்கின்றார் துடிக்கின்றார் காண்
தொகை வகையாய்த் தன் குடும்பம் வாழ்வதற்கு
பிடிக்கின்றார் பிடிக்கின்றார் பிடிக்கின்றார் காண்
பெற அரிய பதவிகளைப் பிடிக்கின்றார் காண்
வடிக்கின்றார் வடிக்கின்றார் வடிக்கின்றார் காண்
வறியவர்கள் கண்ணீரை வடிக்கின்றார் காண்

தந்தை தாயோடும் அவர்கள் உடன் பிறந்தவர்களோடும்

கவியாக்கிய தாயோடு

தமிழாக்கிய தந்தையும் கவியாக்கிய தாயும்

வேடம் என்று

தமிழுக்காய் உயிர் கொடுப்பேன் என்று சிலர்
தம்பட்டம் அடிக்கின்றார் பல நாட்களாய்
உமிழ் நீரைக் கூட இவர் பிறருக் கென்று
உதவிடவே மாட்டார்கள் பேச்சு பேச்சு
கமழ் தமிழைக் காப்பாற்ற இவரையன்றி
கனித் தமிழர் யாரும் இல்லை என்றும் சொல்வார்
தமிழுக்கு இவர் தம்மைத் தெரியும் இவர்
தமைக் காக்கப் போடுகின்ற வேடம் என்று

யார் வீரர் நபி பெருமானார்

யார் வீரன் என்பதற்கு நபி பெருமான்
இயம்பி நின்ற நல்லுரையைக் கேட்டீர் என்றால்
நாம் வீரன் ஆவதற்கு ஏற்ற தொரு
நல் வாய்ப்பைப் பெற்றிடுவீர் ஆமாம் ஆமாம்
போர் முனையில் எதிரிதன்னை வீழ்த்துவது
போற்றுகின்ற வீரமென ஆவதில்லை
ஆம் கெட்ட கோபமதை விட்டு விட்டு
ஆளாகி நிற்பாரே அவரே வீரர்

குறட் கருத்து

பாவங்கள் செய்பவரைப் பாவி என்று
பகர்வதுவே உலகத்தார் பழக்கம் இங்கே
பாவி என்று அழுக்காற்றைப் பகருகின்றார்
பல தெளிவும் உயர் அறிவும் தந்த தந்தை
கூவத்தைப் போல் மனது கொண்டு வாழும்
கூட்டத்தின் பொறாமையினைப் பார்க்கும் போது
ஆபத்தை நமக்குணர்த்த வள்ளுவனார்
அருளிட்ட அக்குறளே நினைவில் வரும்




திருக்குறள்

அழுக்காறு என ஒரு பாவி திருச்செற்று
தீயுழி உய்த்து விடும்

குறட் கருத்து

தவநெறியாய் வாழுகின்றார் தம்மைவிடத்
தனி மனிதன் உயர்ந்தவனாய் நிற்பான் என்று
புவனம் எல்லாம் வாழ்வதற்கு வழிகள் சொன்ன
பொது மறையில் வள்ளுவனார் சொல்லுகின்றார்
அவர் உடம்பை வருத்தி உண்ணா நோன்பதனை
அடிக்கடியே மேற் கொள்ளும் அவரை விட
பிறர் சொல்லும் இனிமையற்ற சொற்கள் தன்னை
பெரிதாக்கார் தன் பின்தான் துறவி யென்றார்



பசி தாங்கி பல விதத்தில் தவங்கள் செய்யும்
பரம் தேடி நின்றிருக்கும் தவ நெறியார்
கசிகின்ற காதலிலே கடவுளையே
காலமெல்லாம் நினைக்கின்ற மிகப் பெரியார்
பசி தீர்த்து மற்றவரின் துன்பம் தீர்த்து
பண்பதுவே பசி தீர்த்தல் என்று வாழும்
இசை வாழ்வாய் தன் வாழ்வை மாற்றிக் கொண்ட
எளியார் பின் துறவியரை வைப்பேன் என்றார்


திருக்குறள்

உண்ணாது நோற்பர் பெரியர் பிறர் சொல்லும்
இன்னாச் சொல் நிற்பாரின் பின்


ஆற்றுவார் ஆற்றல் பசியாற்றல் அப்பசியை
மாற்றுவார் ஆற்றலின் பின்

சுகம் அவர்க்கு

புரிகின்றார் புரிகின்றார் புரிய மாட்டார்
புரியாமல் போகின்றார் தெரிந்து கொண்டே
அறிகின்றார் அறிகின்றார் அறிய மாட்டார்
அறியாமல் போகின்றார் அறிந்து கொண்டே
சொரிகின்றார் அன்பதனை அறிந்து கொண்டார்
சொல்லுகின்றார் தம் அன்பை நல் மொழியில்
சொறிகின்றார் ஆறாத புண்ணைக் கொண்டோர்
சொறிவதிலே சொறிவதிலே சுகம் அவர்க்கு

அனைவருமே ஊமையானார்

இறந்தவர்க்காய் அழுவதுவும் அவருக்காக
இருப்பதுவே தான் என்று புலம்புவதும்
நிரந்தரமாய்த் தமிழர்களின் நடிப்பு இதை
நினையாமல் அனைவரையும் போற்றி நின்றோர்
உளம் துடிக்க இன்று அதைப் புரிந்து கொண்டு
உணர்வாலே துடிக்கின்றார் அய்யோ அய்யோ
களம் காணா வீரர்களைப் போலிகளை
கண்ட பின்னர் அழுகின்றார் என்ன செய்ய


ஊராரின் பிள்ளைகளைத் தீயிலிட்டு
உணர்ச்சி பொங்க அது குறித்து உரை நிகழ்த்தி
சீராய்த் தன் பிள்ளைகளை பத்திரமாய்ச்
சீமானின் பிள்ளைகளாய் வளர்த்திடுவார்
ஆரேனும் தன் பிள்ளை தமிழுக்காக
அழிவதற்காய்க் கொடுத்தாரா இல்லை இல்லை
ஊராரே நீண்ட நாள் நாடகங்கள்
உணர்ந்தார்கள் அனைவருமே ஊமையானார்

மறக்க வேண்டாம்

யார் யாருக்கு ஆதரவு புரியவில்லை
யாரோடு யார் இருப்பார் தெரியவில்லை
ஊர் முழுக்கச் சத்தமிட்டு சுற்றி வந்தார்
ஒய்வெடுக்க மாட்டாமல் திணருகின்றார்
சீர் கெடுத்தார் யாரென்று தெரியாராகி
சிந்திக்க முடியாமல் மக்கள் நின்றார்
கார் தந்து வான்மழையைத் தரும் இறையே
காப்பாற்றல் உன் கடமை மறக்க வேண்டாம்

வாழ்வதனால் பதினெண் கீழ்க் கணக்கு கணிமேதாவியார்

எண்ணஞ் சிறியாராய் இருப்பாரை நெருங்காமல்
புண்ணென்னும் உணர்வோடு புலால் தன்னை உண்ணாமல்
வண்ணப் பொய்களையே வாழ்க்கையிலே கொள்ளாமல்
வடிவாக அடுத்தவரின் பொருள்களையே திருடாமல்
எண்ணமெல்லாம் அடுத்தவர்க்கு ஈவதென்று பெருமை கொண்டு
இதயத்தைக் கல்லாக இறுக்காமல் வாழ்பவர்க்கு
பன்னரும் அற நூல்கள் பைந்தமிழில் உள்ளதெல்லாம்
பயனாக ஆகாது அற வாழ்க்கை வாழ்வதனால்


ஏலாதி


குறுகான் சிறியாரைக் கொள்ளான் புலால் பொய்
மறுகான் பிறர் பொருள் வெளவான் - இறுகானாய்
ஈடுஅற் றவர்க்குஈவா னாயின் நெறிநூல்கள்
பாடிறப்ப பன்னும் இடத்து

போற்றி நிற்கும்

நாள் தோறும் அனைவரிடம் அன்பு செய்யும்
நல்லுறவைத் தந்திட்ட தமிழர் நாட்டில்
பாழ் செய்யும் பழக்கத்தைப் பாவியர்கள்
பரப்புகின்றார் அந்தோ நாம் என்ன செய்ய
தோள் தழுவிக் கருவுற்று பெற்ற அன்னை
தோகைக்கு ஒரு நாளாம் தந்தையர்க்கோ
நாள் என்று ஒன்று உண்டாம் காதலர்க்கும்
நாளொன்றாம் வெவ்வேறாயச் சொல்லுகின்றார்


பாழ்பட்டீர் வெளி நாட்டான் வழக்கையெல்லாம்
பைந்தமிழர் நாட்டினுள்ளே கொண்டு வந்தீர்
சூழ்ந்து நிற்கும் நல்லன்பும் நல்ல பண்பும்
சொத்தாகக் கொண்டீரே என்ன கூத்து
வாழ்நாளில் எந்நாளும் அனைவருக்காய்
வழங்குதற்குச் சொல்லி நின்ற வள்ளுவரின்
ஆழ் மனத்துப் பேரழகே என்றும் எங்கும்
அய்யா நம் பெருமையினைப் போற்றி நிற்கும்

தமிழராவார் பதினெண் கீழ்க் கணக்கு நூல்கள் ஏலாதி பழம் பாடல் புதுக் கவிதை

எளிது எது அரிது எது என்பதனை
ஏலாதி சொல்லுகின்றார் வெண்பா ஒன்றில்
எளிது உடன் சாவதனைத் தேடி விடல்
இருந்து நல்ல கல்வி வழி ஒழுக்கத்தோடு
பொருந்தும் நல்ல வாழ்க்கையதை வாழ்ந்துவிடல்
புகழதனைத் தரும் ஆனால் அது அரிது
இருந்து மண வாழ்க்கையினை அடைந்து விடல்
எல்லார்க்கும் மிக எளிது ஆனால் அந்த


பொருந்தும் மண வாழ்க்கையினைச் சிறந்ததாக்கி
பொறுப்போடு பற்றற்று ஒழுக்கமாக்கி
சிறந்த ஒரு வாழ்க்கையினைச் செப்பமாக்கல்
சிந்தித்தால் மிக மிகவே அரிது ஆகும்
துறந்து விட்டேன் என்று சொல்லி துறவியாதல்
தொல்லுலகில் யாவர்க்கும் எளிது ஆகும்
நிறைந்து அதில் நிற்பதுவும் புலன்கள் தன்னை
நீத்து அதில் வெல்வதுவும் அரிது ஆகும்


திறந்து விட்ட வாய் வழியாய்ப் பலவிதமாய்த்
தேராமல் பல சொல்லல் எளிது ஆகும்
உணர்ந்து அவை அனைத்தையுமே செயலாய் ஆக்கல்
உம்மாலே முடியுமோ அரிதரிது
சிறந்த இந்தச் சேதியில்லாம் ஏலாதியில்
செப்புகின்றார் கணி மேதை எனும் புலவர்
அற நூலாம் இதைத் தமிழர் கற்று விட்டால்
அதன் பின்னர் அவரேதான் தமிழராவார்


ஏலாதி

சாவது எளிது அரிது சான்றாண்மை நல்லது
மேவல் எளிது அரிது மெய் போற்றல் - ஆவதன் கண்
சேறல் எளிது நிலை அரிது தெள்ளியராய்
வேறல் எளிது அரிது சொல்

சேர்ப்பது எதற்கு

வங்கிகள் தோறும் பணத்தைச் சேர்த்து
வடிவாய் நிறைய வீடுகள் வாங்கி
தங்களுக்கென்று பல விதமாக
தனித் தனியாக பலவும் சேர்த்து
எங்கு பார்த்தாலும் கடவுள் என்று
இயம்பி நிற்பாரை ஒன்று கேட்பேன்
அங்கவன் தன்னை நம்புவதென்றால்
அடுக் கடுகாகச் சேர்ப்பது எதற்கு

வீரர் இல்லை

கொல்லப்படுவோம் என்று உணர்ந்தும்
கொஞ்சம் கூட அஞ்சா வீரர்
வெல்லல் என்பது அன்பால் என்று
வீரம் அதனைக் காத்தும் நின்றோர்
கல்லாய் இன்றிக் கனியாய் இருந்த
காந்தி எனும் அந்த வீர மகன்தான்
எல்லாருக்கும் தந்தை ஆனால்
எவரும் இங்கே வீரர் இல்லை

வாக்கைப்போடும்

ஒரு பாடு சின்னங்கள் உண்டு இங்கே
உண்மைக்கு ஒரு சின்னம் எங்கும் இல்லை
தறி பாடு படுகின்றார் ஏழை மக்கள்
தவிக்கின்ற வாய்க்கங்கு தண்ணீரின்றி
கருவாடாய்க் குடல் மாறக் கலங்குகின்றார்
கஞ்சிக்கு வழியில்லை வாக்கு உண்டு
தெருவோடு வருகின்றார் தேர்தல் தோறும்
திரும்பி எல்லாம் வர மாட்டார் வாக்கைப் போடும்

அறிவீர் நீரே

கும்பிட்டு விழுகின்றார் அனைவரையும்
கூப்பிட்டுக் கூப்பிட்டு வணங்குகின்றார்
எம்புட்டு வேணுமோ துட்டுத் தர
ஏற்பாடு உள்ளததைச் சொல்லுகின்றார்
நம்பிட்டு வாக்குக்களை அளிக்கச் சொல்லி
நாய் போல அலைகின்றார் வெயிலில் இங்கு
அம்புட்டுத்தான் தேர்தல் முடிஞ்ச பின்னே
அவர் யாரோ நாம் யாரோ அறிவீர் நீரே

வாழ்வைக் கொல்ல

யாருக்கும் வெட்கமில்லை என் றுரைத்தார்
எழிற் கவியாம் பாரதியின் தாசனாரும்
ஊருக்கு ஊர் இன்று வெட்கமில்லார்
ஊர்வலங்கள் வருகின்றார் தலைவராகி
நீருக்குள் இருக்கின்ற முதலை கூட
நீங்களாக மாட்டினால் தான் உம்மைக் கொல்லும்
ஊருக்குள் வருகின்றார் உம்மைக் கொல்ல
உண்மை கொல்ல எதிர் கால வாழ்வைக் கொல்ல

வீரர் இல்லை

காந்தி எனும் மாமனிதர் அகிம்சை என்னும்
கனவதனை மெய்யாக்கி வென்ற வீரர்
ஏந்தி நின்ற பதவிக்கு ஏற்றம் தந்து
ஏழையென வாழ்ந்த காமராசர் வீரர்
சேர்ந்து நிற்கும் வறுமை ஒன்றே துணையாய்க் கொண்டு
சீராக வாழ்ந்து வென்ற கக்கன் வீரர்
ஆழ்ந்திதனை உணர்ந்தவர்கள் அறிவார் இங்கு
அவருக்குப் பின்னாலே வீரர் இல்லை

என்றும் வாழ்வார்

மாசில்லா மனத்தோடு வாழ்ந்தாரென்றால்
மறந்தும் அங்கே பொய்யில்லை புரட்டும் இல்லை
தூசு கொண்ட மனத்தோடு வாழ்ந்தாரென்றால்
துன்பம் தரும் பொய் புரட்டே அவரின் எல்லை
காசு மட்டும் வாழ்க்கை என்று வாழ்வாரெல்லாம்
கயமை பொய்மை புன்மை என்றே வாழ்ந்திடுவார்
தேசு புகழ் கொள்வார்கள் எல்லாம் உண்மைத்
தெய்வம் அதை உணர்ந்தாராய் என்றும் வாழ்வார்

தமிழ்க்காதல் கொண்ட என் பேரன் திரிபுரசுந்தரத்தோடு

சிங்கப்பூர்த் தமிழ்ச்சங்கத்தில் தலைவர் கிருஷ்ணசாமியோடு

ஆனந்த பவனம் உணவகத்தில் நண்பர்களோடு

இளைய தலைமுறை

ஆர்வலர்கள்

கையெழுத்து வாங்குகின்றனர் தமிழ் ஆர்வலர்கள்

புகழேந்தி அன்பழகன் இராமசாமியோடு

நண்பர் புகழேந்தியோடு

சுவைஞர்கள்

அன்பே வடிவான நண்பர் புகழேந்தியும் தலைவர் இராமசாமியும்

என்னைப் பார்த்துக் கொள்ள என்றே இவர் வந்தாரோ என்று என்னைக் கவனித்துக் கொண்ட அன்புத்தம்பி சண்முகசுந்தரம் பட்டுக்கோட்டையாரின் அண்ணன் மகன்

சுவைஞர்க்கள் கவிஞர் அமலதாசன்

கழனிக் கவி மலரை நான் வெளியிட பண்பின் உருவமான தொழிலதிபர் ஜலீல் அவர்கள் பெற்றுக் கொள்கிறார்

அவையை வணங்கி நிற்கின்றேன உடன் கழனிக் கவிமலர் ஆசிரியர் இராமசாமி அன்பழகன் புகழேந்தி்

அமைச்சர் விழா சிறக்க உதவிய தொழிலதிபர் ஜலீல் பாஸ்கர் அவர்களோடு

சிங்கப்பூர் அமைச்சர்

சிங்கப்பூரில் கலை வளர்க்கும் பாஸ்கரன் அவர்களுடன்

மக்கள் கவிஞர் மன்ற மேதின விழா மேடை சிங்கப்பூர் பெருமாள் கோயில் வளாகம்

சிங்கப்பூர் மக்கள் கவிஞர் மன்றத்தலைவர் இராமசாமியும் தம்பி பாலுவும்

உணர்வீர் நீரே

உண்மையினை யாரேனும் பேசி விட்டால்
உடனேயே பதறுகின்றார் அய்யோ என்று
நன்மை அது என்பதனால் நடுங்குகின்றார்
நலம் எண்ணார் உடனேயே கலங்குகின்றார்
எண்ணமெல்லாம் நல்லனவே என்று வாழ்வோர்
இதயத்தால் வாழ்த்துகின்றார் மகிழுகின்றார்
உண்மை அது ஒன்றேதான் என்றும் எங்கும்
உலகத்தை வெற்றி கொள்ளும் உணர்வீர் நீரே

மகிழ்வே என்றும்

வாழ்வதற்குப் பணம் தேவை என்றல் விட்டு
வாழ்க்கை அதே பணத்திற்கு என்று வாழும்
கோழைகளின் வாழ்வினிலே இன்பம் இல்லை
குறள் இல்லை தமிழ் இல்லை எதுவும் இல்லை
நாளையல்ல இன்று கூட சொந்தம் இல்லை
நாயகனின் கையில் என்று இனிய தமிழ்
வேளை தோறும் சொல்கிறது புரிந்து கொண்டால்
வேதனைகள் சேராது மகிழ்வே என்றும்

என்னுடனே

மக்கள் கவிஞருக்காய் மாபெரிய விழா எடுத்தார்
மனம் விரும்பி எனை அழைத்தார் சிங்கப்பூர் வாழ் தமிழர்
தக்கவனைப் பேசுதற்காய் தமிழோடு சென்றேன் நான்
தழுவி எனை மகிழ வைத்தார் மன்றத்தின் அன்பரெலாம்
பக்கம் இருந் தென்னைப் பாராட்டிச் சீராட்டி
பண்பு நலம் காத்தார்கள் அனைவருமே என்ன சொல்வேன்
தக்க இராமசாமியுடன் தனி அன்புப் புகழேந்தி
தாவி வரும் சிரிப்பழகு முத்துவுடன் காசி யவர்


எக்கணமும் எனக்காக ஒடிவரும் சண்முகமும்
இனிமை நிறை வெங்கடேஷ் எனும் அன்புத் தம்பியுடன்
தக்கவராய் அன்பு செய்யும் கபிலருடன் ராஜாராம்
தமிழ் மறையார் ஒட்டுநரின் தடாலடி அன்பு அதும்
மிக்கவராய் தமிழ் வளர்க்கும் உறரி கிருஷ்ணப் பெரியோரும்
மேன்மை மிகு தைப்பூச அன்பழகன் கடிகாரம்
இக்கணமும் எக்கணமும் என்றென்றும் மறவேன் நான்
இதயத்தில் இருக்கின்றார் அனைவருமே என்னுடனே