வண்ணதாசன் என்ற கல்யாணிக்கு

குழலுக்குத் தொளையா நீ எந்தன் தோழா
குவி இதழின் உயிர்க் காற்றே நீதான் நண்பா
கடலுக்குள் முத்தாக உன்னைக் கொண்டேன்
கவி வான வில்லின் நிறம் எல்லாம் நீயே
மண் மீது பசும்புல்லா எந்தன் நண்பா என்
மனத்திற்குள் இசையாக நீயே உள்ளாய்
என்னோடு என்றும் நீ இருப்பாய் இல்லை
இறந்து விட்டான் கண்ணன் என்ற சேதி கேட்பாய்