பழம் பாடல் கம்பன்

 பெண்கள் எல்லாம் அடிமையென்று கருதுகின்ற
  பேதைமையில் இருக்கின்றார் இன்னும் சிலர்
  கண் காது மூக்கு வைத்துக் கதைகள் சொல்லி
  கவிதைகளும் எழுதுகின்றார் பல பேர் இங்கு
  சொன்னாரா உண்மையினை இல்லை இல்லை
  சொன்னவர்கள் சொன்னாரே அதைச் சொன்னாரா
  கண்ணான கற்பு என்றும் கணவன் என்றால்
  கண் கண்ட தெய்வம் என்றும் சொல்லி வைத்தார்

  சீதையவள் பேசுகின்றாள் இராமனிடம் கம்பன்
  செப்புகின்ற செய்தியிதைச் சொல்ல மாட்டார்
  பேதையென்று பெண்ணினத்தை நினைப்பதுவே
  பெருமையெனக் கருதுகின்றாய் நாயகனே
  நீ மட்டும் இல்லை அங்கே வானுலகில்
  நிதம் உயிர்கள் தனைப் படைக்கும் பிரம்மாவோடு
  தேனுமையாள் பாகத்தான் சிவனும் நல்ல திருமாலும்
  தேர்வாரோ பெண்ணின் உள்ளம்

  வாகாக கேள்வி யொன்றை சீதை மூலம்
  வைக்கின்றான் கம்பனவன் பெண்களுக்காய்
  தோதாக இதை விடுத்து மற்றதெல்லாம்
  தொகுக்கின்றார் மேடைகளில் அறிஞர் என்பார்
  ஆகாகா கற்பு பெண்மை உண்மை என்று
  அடுக்கி நிற்பார் மேடைகளில் அந்தோ பாவம்
  சாகாராய் வாழுகின்ற இவரைக் கண்டு
  சத்தியமாய்த் தமிழன்னை சிரித்து நிற்பாள்

  கம்பன்
 பங்கயத்து ஒருவனும் விடையின் பாகனும்
 சங்கு கைத் தாங்கிய தரும மூர்த்தியும்
 அங்கையின் நெல்லி போல் அனைத்தும் நோக்கினும்
 மங்கையர் மன நிலை உணர வல்லரோ