பழம்பாடல் அவ்வை

 பெற்றெடுத்துப் பாலூட்டி வளர்த்த தாயை
  பெருமை பெறும் கல்வி தந்த தந்தை தன்னை
  உற்றவளாய் உடல் சேர்த்து இன்பம் தந்து
  உயிர் காத்துச் சூலுற்று குழந்தை ஈன்ற
  நற்றவமாய் வந்திட்ட மனைவி தன்னை
  நலமாகப் பெற்றிட்ட பிள்ளைகளை
  உற்றவரை ஊராரை தன்னை நாடி
  ஒடி வந்து சரணமென நின்றார் தம்மை


  கற்றவரை நல்லவரை எவரெனினும்
  காப்பாற்றி உதவாமல் செல்வம் சேர்த்து
  பொற் பெட்டி தனில் பூட்டி வாழ்வார் தம்மை
  போட்டு நல்ல ரத்தம் வர தாக்குவார்க்கே
  அச் செல்வம் சொந்தம் எனப் போயே சேரும்
  அதுவேதான் அச் செல்வம் பெறும் பெருமை
  நிச்சயமாய் உணர்க இதை மானிடரே
  நிலையில்லாச் செல்வமதை கொடுத்து வாழ்வீர்

  செய்யுள்

  பெற்றார் பிறந்தார் பிறந்தார் பெரு நாட்டார் பேருலகில்
  உற்றார் உகந்தார் உகந்தார் என் வேண்டார் - மற்றோர் 
  இரணம் கொடுத்தால் இடுவர் : இடாரே
  சரணம் கொடுத்தாலும் தான்