பழம் பாடல் அவிவேகசிந்தாமணி

      சிற்றிடையாள்  நிற்கின்றாள் முலைகள் தாங்கி

            சேர்ந்தங்கு  சுகித்தவனோ ரசிக்கின்றானாம்

     நெற்றி  முதல் கால் வரைக்கும் அழகுப் பெண்ணாள்

           நினைக்கவொண்ணா அணிகலன்கள் அணிந்திருந்தாளாம்

   வெற்றி அங்கு அவளுக்கே தங்கம்  எல்லாம்

        வீண் என்று சொன்னானாம்     சொன்னவனே

  சற்று தலை சாய்ந்து  நிற்கும் பெண்ணாள் மூக்கை

       சட்டென்று பார்த்தானாம் அங்கே பெண்ணாள்

 முத்தெடுத்து அணியாமல் குன்றி மணி 

     மூக்கினிலே அணிந்திருந்தாள் பார்த்த மகன்

 பட்டெனவே கேட்டானாம் என்ன இது

     பார்ப்பதற்கே ஒப்பவில்லை  என்று சொல்ல

சட்டெனவே பெண்ணவளும் கண்ணை வாயை

    சரியாக இரு கரத்தால் பொத்தினாளாம்

வெட்டெனவே இளைய மகன் கத்தினானாம்

   வெண் முத்து வெண் முத்து என்று சொல்லி

  தலை சாய்ந்து நின்றதனால் புல்லாக்கதும்

       தன்னிடத்தில் இருந்து சற்று நகர்ந்ததாலே

 கலையழகாள் கண்ணிரண்டின் கருமையது

      கணக்காக முத்தின் மேல் பகுதி சேர

 அலை கடலின் செம்பவள இதழ்கள் தம்மின்

     அச்சிவப்பு முத்தின் கீழ்ப் பகுதி சேர

 நிலை குலைந்தான் குன்றி மணி என நினைந்து

     நீள் விழியாள் இரு கரத்தால் உண்மை தேர்ந்தான்

                                                  அவிவேக சிந்தாமணி

   கொல்லுலை வேற்கயற்கண் கொவ்வையங்கனி வாய் மாதே

   ந்ல்லணி மெய்யில் பூண்டாய் நாசிகாபரண மீதில்

   சொல்லதில் குன்றி தேடிச் சூடியதென் னோவென்றான்

 மெல்லியல் கண்ணும் வாயும் புதைத்தனள் வெண் முத்தென்றான்