பழம் பாடல் காளமேகம்

இறைவனையும் மனிதருடன் இணைத்துப் பார்க்கும்
இப்பெருமை காளமேகம் தனக்கே உண்டு
பிறை சூடி நிற்கின்ற பெம்மான் நந்தம்
பேரருளாம் சிவனிடம் தான் கேள்வி வைத்தான்
உறை கடலாம் பாற்கடலைக் கடைந்த போது
உடன் வந்த நஞ்சதனை உண்டு நின்ற
இறைவனிடம் கேட்கின்றான் இவனைப் போன்ற
இடக்கான புலவர் வேறு யாருமில்லை


நஞ்சருந்த வேண்டிய ஒரு நிலைக்கு சிவன்
நாடறிய வந்ததென்ன  என்று கேட்டான்
கொஞ்சமல்ல செல்வம் வெள் ளியில் மலையும்
கூடக் கொழிக் கின்ற பொன் மலையும்
அஞ்சல் என்று சொல்லி அவன் தன்னை விட்டு
அகலாத உமையம்மை உடனிருக்க
நஞ்சருந்த வேண்டிய ஒர் சூழ் நிலைக்கு
நாயகனார் வந்த்தென்ன  என்று கேட்டான்

பணமில்லாத் துன்பத்தில் நஞ்சருந்தும்
பழக்கம் உண்டு மனிதரிடம் இவர்தமக்கோ
அளவின்றி செல்வம் உண்டு மலைகளாக
அதனாலே நஞ்சருந்த வழியேயில்லை
துணையாலே துன்பம் வந்து மனிதர் சிலர்
தொலைந்தொழிந்து போக நஞ்சை யருந்திடுவார்
அணைந்தென்றும் பிரியாமல் அன்னையவர்
அருகிருக்க நஞ்சருந்தல் நியாயம்தானோ

வினை யாவும் தீர்க்கின்ற இறைவன் அவன்
விளையாட அளிக்கின்ற அன்பு வாய்ப்பில்
கணையாக் கேள்விகளைத் தொடுத்து நின்றான்
காளமேகம் எனும் பெரும் வம்பன் இவன்
தனியாகத் த்மிழன்னை இவனுக்கென்று
தந்து விட்ட பேரருளே காளமேகம்
கனியான பாடல் பல தந்து நின்றான்
களித்திடுவோம் நாம் அவ்னைக் கற்றுக் கற்று

காள்மேகம்

வள்ளலெனும் பெரிய மாயூர நாதருக்கு
வெள்ளி மலை பொன் மலையுமே யிருக்க-தெள்ளுமையாள்
அஞ்சல் அஞ்சல் என்று தினம் அண்டையிலே தானிருக்க
நஞ்சு தனை ஏன் அருந்தினார்