பழம் பாடல் புதுக்கவிதை

               தேர்ச்  சக்கரம்  தன்னை  நிமிர்த்த  வல்ல
                         திமிர்ந்திருக்கும்  தோள்  கொண்ட  பாண்டியனின்
               பேர்ச் சிறப்பை  சொல்லுகின்றார்  புலவர் அந்தப்
                         பெருமையினைப்  பார்த்தாலே பெருமை தோன்றும்
                ஊர் முழுக்க  தன் அழகுக் குடையின் கீழே
                          ஒன்றாக்கி  ஆளுகின்ற  பாண்டியனின்
                போர்த் திறத்தை  அறிந்துணர்ந்த  காரணத்தால்
                          பொன்னணிகள்   அணிந்துள்ள  வானோர்  இந்தப்


                 பூமியிலே  கால்  வைக்க  அஞ்சினராம்
                           புகழுகின்றார்  பாண்டியனைப்  புலவர்  நன்கு
                 ஆமிதனை நாம்  அறிவோம் இமையவர் கால்
                           அந்தரத்தில்  தான்  இருக்கும்  தரையைத்  தொடா
                 தாமிதனை  தெரிந்திட்ட  புலவர்  அதைத்
                            தன்  தலைவன்  பாண்டியனின்  புகழாய்ச் சேர்த்தார்
                 நாமிதனைக் கண்ணுற்றோம்  மகிழ்ச்சி  கொண்டோம்
                            நந்  தமிழர்  அனைவருக்கும்  தர  விழைந்தோம்


                                           முத்தொள்ளாயிரம்

                   நேமி  நிமிர் தோள்  நில்வு  தார்த்   தென்னவன்
                   காமர்  நெடுங்குடைக்  காவலன்   ஆணையால்
                   ஏம மணிப் பூண்  இமையார்  திருந்தடி
                   பூமி மிதியாப்  பொருள்