வள்ளுவரே காக்க வேண்டும்

     குடியென்னும்  பேரரக்கன்  ஏழையர்தம்
          குடும்பத்தை  வேரறுத்தல்  ஒன்றே செய்வான்
     அடிக்கு மேல்  அடி தந்து  அவர்கள்  தம்மை
          அழ வைத்தும் தொழ வைத்தும் அழித்தொழிப்பான்
     வடிவாக  வள்ளுவர்க்குச் சிலைகள்  வைப்பார் அவர்
          வழி மட்டும் ஒரு  நாளும்  நினைவில்  வையார்
     அடி நாதமாக  அவர்  வழியைக்  கொண்டால
          அதன் பின்னர் தமி  ழருக்கு வீழ்ச்சியில்லை



     பெற்ற மகன் தவறுகளைப் பொறுத்துக் கொள்ளும
          பேரருளின்  அன்னையவர்  முகம் சுளித்தல்
     கற்றவரும்  பெரியவரும்  விலகிச் செல்லல்
          கண்ணியத்தார்  எண்ணி எண்ணிக்  கவலை  கொள்ளல
     மற்றவரோ  சொல்லுதற்கு   அஞ்சி நிற்ற்ல் 
          மனைவி மக்கள் அன்றாடம் உயிர்  துறத்தல்
     சொற்றமிழில்  வள்ளுவரும்  சொல்லி வைத்தார்
          சோகங்கள்  தீர்ப்பதற்கு  யார்  நினைந்தார்


     ஏழையர்தாம்  அழிகின்றார்  பணம்  படைத்தார்
          ஏற்றங்கள்  பெறுகின்றார்  குடியின் மூலம்
     கோழைகள்  போல்  வணிகங்கள்  கொள்வதற்கும்
          கொள்ளை  லாபம்  அடிப்பதற்கும் குடியைக் கொண்டே
     பேழைகளை நிரப்புதற்கும்  வழிகள்  கண்டு
          பெரும் பெரிய்  விடுதிகளில்  கூட்டம்  சேர்த்து
     வாழையடி  வாழையென  இந்த  நாட்டின்
          வளம் ஒழித்து  குலம் கெடுத்து  வெல்லுகின்றார்

     வாக்களிக்கும்  கூட்ட்மென  ஏழையரை  
          வகைப் படுத்தி   வைத்து உள்ளார அவர்கள்  தம்மைப்
     போக்கொழிந்த  நிலையினிலே  வைத்தால் தானே
          போர்க்குணங்கள்  இல்லாத அடிமையாவார்
     யார்க்கு  வரும்  இவ்வினிய  ந்ல்ல  நோக்கு
          எம்  தமிழர்  திரு நாட்டில்  அன்றி  வேறு
     பார்க்கின்றோம்  சொல்கின்றோம்  அழுதழுது
          பதைக்கின்றோம்  வள்ளுவரே  காக்க  வேண்டும்