பழம் பாடல் புதுக்கவிதை ஆண்டாள்

      இல்லாதார்  பிச்சையெடுத்தேங்கி  ஏங்கி
                 எவ்விடத்தும் அலைகின்றார் அய்யோ  பாவம்
      பொல்லாதார்  இங்கொருவர்  பிச்சையேற்று
                  புவனமெலாம்  அலைவதிலே  நீதியுண்டோ
       நல்லாரே  கேட்டிடுவீர்  உம்மோடன்றி  
                   நான்  இதனை  யாரிடத்தில்  சொல்ல  ஏலும்
       வல்லார்கள்  பிச்சையென்று  வந்து விட்டால்
                   வரை முறைகள்  இல்லாமல்  பிடுங்குகின்றார்



       கொடுக்கின்ற  வாழ்வளித்தான்  இறைவன்  என்று
                    கொள்ளாமல்  தான்  என்ற உணர்வு  ஒங்க
        மிடுக்காகத் தான்  அலைந்தான்  மாவலியும்
                     மீட்டவனுக்காய் அங்கு  அருளே  செய்ய
        தடுத்தவனை ஆட்கொள்ள  மிகச்  சிறிய
                      தனி வடிவம் கொண்டு வந்து  பிச்சையேற்றான்
        எடுத்த  பிச்சை  மூன்றுலகும் கொண்ட  பிச்சை
                       இருந்தும் எந்தன்  வளையலையும் பிச்சை  கொண்டான




         கொடுப்பவரைத் தேடி  அன்றோ  பிச்சை தன்னைக்
                        கொள்பவரக்ள்  வர வேண்டும்  அதனை விட்டு
          இருக்கின்ற  இடத்திருந்து  பிச்சை  தன்னை
                         எடுப்பதிலே  நியாயம்  உண்டோ சொல்வீர்  அய்யா
          பொறுக்காத   காதலினால்   மெலிந்தழிந்து
                          போனதனால்  கை வளைகள்  கழன்று போக
           எடுத்தவனே  கண்ணனென்றும்  பிச்சை  தன்னை
                            ஏற்பதற்கு  எனைத் தேடி  வருதல்  தானே

            பொருத்தம்  அதை  விட்டு எங்கோ  இருந்து  கொண்டு
                             போடு  பிச்சை  எனற்வனே  எடுத்துக கொள்ளல
             வருத்தம்  தரும்  என்னைப்  போல  அவனுக்கென்றே
                              வழங்குதற்கு  பிறந்தார்க்கு  யார்தான் சொல்ல
              கருத்த  மேனிப் பேரழகன்  கண்ணன்  என்னும்
                                கனி வாயன்  குழல்க் கையன்  தன்னை  இங்கு
              திருத்தமாகத் த்மிழ்க் கவியில்  பாடுகின்றாள்
                                 திருவில்லிப் புத்தூரில்  பிறந்த  ஆண்டாள

                                                         செய்யுள்

                            மச்சணி  மாட மதில்  அரங்கர்  வாமனனார்
                            பச்சைப்  பசுந் தேவர் தாம்  பண்டு நீரேற்ற
                            பிச்சை  குறையாகி  என்னுடைய்  பெய் வளை மேல்
                            இச்சை யுடையரேல்  இத்தெருவில்  போதாரே