பழம்பாடல் புதுக்கவிதை முத்தொள்ளாயிரம்

கண்களினால் வருகின்ற துன்பம் இது
கண்டதிது ஒரு நாள்தான் சோழனையே
பெண் எந்தன் பாடு பெரும் பாடாய்ப் போச்சு
பேச ஒன்றும் இல்லை எந்தன் வாழ்க்கையிலே
கண்ணிரண்டும் நன்றாக உறங்கி விட
கனவில்லை சோழனையே காண்பதற்கே
கண்ணான சோழன் அவன் எதிரில் வர
காண்பதில்லை நாணத்தால் கண்ணிரண்டும்

பெண்ணவளின் வருத்தமெல்லாம் கடலுக்குள்ளே
பெரும் அழகு மரக்கலங்கள் கொண்ட சோழன்
விண்ணுயரப் பெரும் புகழைக் கொண்டு ஓங்கும்
வீராதி வீரன் அவன் செங்கோலன்றோ
புண்பட்டுப் போகிறது பெண்ணின் உள்ளம்
புரியாத மன்னன் என்று பலரும் தூற்ற
கண் செய்த தவறுகளால் மன்னன் அன்றோ
கவலைகளுக் காளாவான்என்று நொந்தாள்



முத்தொள்ளாயிரம்

கனவினுள் காண்கொடா கண்ணும் கலந்த
நனவினுள் முன் விலக்கு நாணும் - இனவங்கம்
பொங்கோதம் போழும் புகாஅர்ப பெருமானார்
செங்கோல் வடுப்படுப்ப ச சென்று