சாதியினை ஒழித்தார்

         காந்தியவர்  ஆசிரமம்  காலை வேளை
                 கவனமற்ற  துயரம்  ஒன்று  மாறும்  காலை
         ஏந்தி  ஒரு மலச சட்டி  தலையில்  கொண்டு
                 ஏலாத இளஞ் சிறுவன்  நடந்து  வந்தான்
          சாந்தி  கொண்ட அம் மனிதர் பிராம்மணர்தான்
                 சட்டென்று   அச்சிறுவன்  தனை  நிறுத்தி
          வாங்கி  அந்த  மலச் சட்டி  தலையில் கொண்டார்
                 வார்தாவே  தனை  உணர்ந்து  மாறி  நிற்க


          காந்தியவர்  கை  கூப்பித்  தொழுது  நின்றார்
                  கருணையதை  உணர்த்தி நின்ற  கண்ணியரை
          ஆம்  தினமும்  ஆசிரமம்  தன்னில்  உள்ளோர்
                  அள்ள  வேண்டும் மலம் என்றும் ஆணையிட்டார்
          காந்திக்கே  குரு அவர்தான்  என்றும்  சொன்னார்
                   கனிவுக்கே  தாயான  வினோபா தன்னை
          போந்தவரைப்  போற்றி  நிற்போம் மலத்தை  அள்ளல்
                   பொது என்று  சாதியினை  ஒழித்தார் தம்மை